روزی در سرزمین وحشت فصل 07

برای دسترسی به این محتوا بایستی اپلیکیشن زبانشناس را نصب کنید.

روزی در سرزمین وحشت-فصل ۷

این بار جیغ نکشیدم. دستهایم را روی دامن ام در هم قفل کردم و دندان های ام را رویهم فشار دادم.

اصلا قصد نداشتم از این سواری لذت ببرم. فقط میخواستم به پایان آن برسم.

میخواستم این معما رو حل کنم و کلی رو پیدا کنم.

همانطور که با هم سر می خوردیم پایین، لوک به من چسبیده بود،دست هایش محکم کمرم را گرفته بودند.

وقتی از روی یک دست انداز بزرگ سر خوردیم او فریاد کشید، و آن(دست انداز) این احساس رو بوجود آورد انگار ما در حال پرواز از روی سرسره بودیم.

سپس همانطور که سرسره شیرجه تندی زد ما هردو جیغ کشیدیم _ تقریبا عمودی شد(به سمت پایین) _ و ما شروع کردیم به سقوط کردن.

ما به شدت فرود آمدیم،و سپس سرسره به تندی به سمت راست پیچید.

حالا هر دو ما از ریه های مان جیغ می‌کشیدیم(از ته دل جیغ می‌کشیدیم).

ما سریعتر و سریعتر سر می خوردیم،در تاریکی مطلق،سیاه تر از سیاه.

من سعی کردم ببینم آیا ما درحال حرکت در کنار دیگر سرسره ها بودیم(یا نه).

اما خیلی تاریک بود،من حتی نمی‌تونستم کفش هایم در جلو خودم رو ببینم! لوک کمرم رو به شدت فشار می داد،به سختی می‌تونستم نفس بکشم.

من سعی کردم به او بگم دستش رو شل کنه،اما (صدای) جیغ کشیدن او خیلی بلند بود که (بتونه صدای من رو ) بشنوه.

پایین،پایین.

تاریک تر و تاریک تر.

ما به دست انداز دیگری برخورد کردیم(که باعث شد)ما فرستاده بشیم تو هوا (بپریم هوا).

سپس سرسره پایین اومد و به تندی به چپ پیچید .

ما الان باید در ته (سرسره)باشیم ،من تشخیص دادم.

مدت طولانی هست که داریم سر می‌خوریم.

دندان هایم رو محکم تر رو هم فشار دادم و سعی کردم خودم رو محکم کنم(آماده کنم) برای پرتاب شدن از ناودان(سرسره)و با ضربه به زمین خوردن.

اما (در) ناودان (سرسره)باز نشد.

سواری تمام نشد.

ما شروع به سریع‌تر سرخوردن کردیم.

من نفس نفس میزدم با دهانی پر از هوای داغ،مرطوب،تلاش می‌کردم نفس بکشم.

سرسره سرازیر شدو پیچ خورد،ما رو در سیاهی غلیظ و سنگینی فرو برد.

می‌خواستیم برای همیشه سر بخوریم.

تابلو هشدار دهنده دروغ نمی‌گفت.

تلاش کردم آن افکار وحشتناک رو از ذهن ام بیرون کنم.

لوک ناگهان خیلی ساکت شد.

“تو خوبی؟ “برگشتم صداش زدم.

“نمی‌دونم،”او جواب داد،من را حتی محکم تر گرفت.

“چرا سرخوردن ما اینقدر طول کشید؟ “ “داری به من صدمه می‌زنی! “داد زدم.

او کمی نگه داشتنش را شل کرد (دست هایش ) را شل کرد.

“دوست ندارم اینو ! “تو گوشم فریاد زد.

ما به دست انداز دیگری برخورد کردیم.

دست هایش از من(کمرم) جدا شدند.

( یک)دست انداز دیگه.

حتی سخت تر .

فکر کردم میخوام از روی سرسره پرواز کنم و بیفتم پایین _ اگه پایینی وجود داشته باشه.

پایین ،پایین

لوک و من هردو با انزجار فریاد زدیم هنگامیکه چیزی چسبناک صورت مارا پوشاند.

من دو دستم را رساندم بالا (بالا بردم) و سعی کردم بکشم آن را(بکنم).

“اه(صوت انزجار)! “لوک جیغ کشید.

“چیه این؟ صورت ام _! “ “شبیه تار عنکبوت هست،” برگشتم سرش داد زدم.

“تارعنکبوت چسبناک ،داغ.

“تمام صورت ام خارش داشت.

نخ های چسبناک مانند یه توری صورت ام رو پوشانده بود.

آنها را با عصبانیت می کشیدم(از روی صورتم).

“اوه! “من فریاد کشیدم هنگامیکه سرسره شیرجه تند دیگه ای زد.

با پاره کردن تارهای عنکبوت چسبناک،من تونستم بیشتر آنها رو از صورتم بکنم.

اما صورتم هنوز به شدت میخارید.

این احساس رو داشتم که هزاران مورچه در اطراف صورتم می‌خزند(روی صورتم).

“اون خیلی چندشه! “لوک (از) پشت سرم فریاد کشید.

“صورتم _ درد می‌کنه (می‌سوزه)! “پایین،پایین در تاریکی سنگین.

و سپس یک شعله از نور شدید مجبورم کرد چشمان ام رو ببندم.

روشنایی روز بود؟ ما به سمت بیرون می‌رفتیم؟ نه.

به زور چشمان ام رو باز کردم و با چشمانی نیمه باز به نور زرد نگاه کردم.

و فهمیدم به شعله های آتش خیره شدم.

پیش روی سرسره ما آتش بود! شعله های زرد _ و _ نارنجی زبانه میکشیدن، بالای آن یک پرده از دود سیاه موج میزد.

دست هایم را بالا آوردم رو صورتم (گذاشتم) و شروع کردم به جیغ کشیدن.

ما داشتیم مستقیم در شعله های آتش سر می‌خوردیم.

“ما نزدیکه بسوزیم! “لوک جیغ کشید.

“کمک _یکی(کمک کنه)! کمک مون کنید!