روزی در سرزمین وحشت فصل 03

برای دسترسی به این محتوا بایستی اپلیکیشن زبانشناس را نصب کنید.

روزی در سرزمین وحشت-فصل ۳

یک مدت طول کشید تا جیغ کشیدن رو متوقف کنم.

بلاخره(آب دهنمو) سخت قورت دادم،خفه کردم فریادهامو.

همه ما در شوک خیره شده بودیم.

قطعه های کوچکی از فلز پیچ‌خورده و مقدار کمی خاکستر های نیمه سوخته تمام چیزی بود که از ماشین ما باقی مانده بود.

“چطوری؟ “تمام چیزی بود که پدر تونست بگه.

“من من ن باورم نمیشه! “لکنت پیدا کردم.

“خدایا شکرت ما همه بیرون ماشین بودیم.

“مادر فریاد زد.

او همه ما را جمع کرد در اغوش گرفت.

“خدایا شکرت همه ما خوبیم.

“لوک وکلی هنوز صدایی ازشان بیرون نیومده بود.

آنها با چشمانی گشاد شده(از تعجب و ترس)ایستاده بودند،خیره به نقطه‌ای که ماشین (قبلا)ایستاده بود.”ماشین ام! “پدر به زحمت با یک نجوای وحشت زده گفت.

“ماشین ام… چطوری؟ چطوری؟ “ “ما سالم هستیم، مادر زمزمه کرد.

“همه سالم هستیم .

چه انفجار مهیبی.

نمیتونم صداشو از گوش هام بیرون کنم.

“من_من باید به پلیس زنگ بزنم! “پدر با عصبانیت گفت.

او شروع کرد به دویدن به سمت در ورودی،سرش رو تکان میداد،زیر لب با خودش حرف میزد.

“چطور ممکنه ماشین همینطوری منفجر بشه،عزیزم؟ “مادر پرسید،با عجله دنبال او رفت.

“چه چیزی باعث این کار(انفجار)شد؟ “چطوری باید باید بدونم؟ “پدر با عصبانیت تشر زد.

“من_من نمی‌گیرم (متوجه نمیشم)! من( نمی‌فهمم)واقعا! و الان چه کاری باید انجام بدیم؟ “صداش واقعا وحشت زده بود.

اورا سرزنش نکردم.

انفجار واقعا ترسناکی بود.

و وقتی که فهمیدم ما همه می‌تونستیم داخل ماشین باشیم هنگامیکه آن منفجر شد،پشتم (از ترس)لرزید.

“شاید جایی باشه ماشین کرایه بدهند بتونیم با انها تماس بگیریم،مادر پیشنهاد داد.

مادر شبیه منه،در هر شرایط اضطراری آرام هست.

ما پدر رو دنبال کردیم همچنان که او به سمت غرفه بلیط فروشی در ورودی( پارک) میدوید.

یک هیولا سبز رنگ در غرفه ایستاده بود.

او چشمهای زرد برآمده و شاخ های تیره ای داشت که بالای سرش پیچ خورده بود.

آن یک لباس واقعا عالی بود.

“به سرزمین وحشت خوش آمدید،او با یک صدای گرفته و آهسته گفت. یک صدای بلند نواختن موسیقی ارگ از داخل غرفه فروش بلیط بلند می‌شد .

“من یک وحشت سرزمین وحشت هستم.

تمام وحشت ها و من امیدواریم شما یک روز ترسناک داشته باشید.

“ماشین ام! “پدر با عصبانیت فریاد کشید”یک انفجار رخ داده.

من یک تلفن نیاز دارم.

” “متاسفم،آقا.

تلفن نداریم،پسر در لباس هیولا جواب داد.”ها؟ “صورت پدر دوباره قرمز شد.

پیشانیش خیس شده بود با عرق.

“اما من یک تلفن نیاز دارم! فورا! “پدر اصرار کرد،با عصبانیت به هیولای سبز چشم غره رفت.

“ماشین من منفجر شده! ما اینجا گیر افتادیم! “ما از شما مراقبت می‌کنیم،وحشت جواب داد،صدای گرفته اشو تقریبا تا یک نجوا پایین آورده بود.

“شما چه می‌کنید؟ “پدر فریاد زد.

“ما یک ماشین لازم داریم.

من نیاز دارم به تلفن برسم! نمی‌فهمید؟ “تلفن نداریم،هیولا تکرار کرد.

“اما،لطفا, آقا.

به ما اجازه بدید از شما مراقبت کنیم.

من قول میدم ما از همه چیز مراقبت خواهیم کرد.

اجازه ندید این (ماجرا) بازدید شمارو از سرزمین وحشت خراب کنه.

“بازدید امو خراب کنه؟ “پدر جیغ زد،صورتش حتی سرخ تر شد.

“اما ماشین ام _! “

“ضربه بلند دیگه ای از موسیقی ارگ منو از جام پروند.

موسیقی وحشت آور و عجیب غریب به من این احساس رو می‌داد که انگار واقعا در یک فیلم ترسناک بودم! “ما از شما مراقبت خواهیم کرد.

من قول میدم،”وحشت گفت.

یک لبخند عجیب رو صورتش ظاهر شد.

چشمان زردش روشن شدند (برق زدند).

“لطفاً از بودن اتون لذت ببرید،و نگران وسیله نقلیه نباشید.

دیگر وحشت ها و من نظارت خواهیم کرد که شما به درستی مراقبت بشید.

“اما _اما _ پدر با خشم گفت.

وحشت به سمت پارک اشاره کرد.

“لطفا به عنوان مهمان ما وارد بشید.

ورودی رایگان هست(برای شما).

من به خاطره ماشین اتون معذرت می‌خوام.

اما،لطفا نگران نباشید.

من قول میدم شما نیازی نخواهید داشت در مورد ماشین اتون نگران باشید.

“پدر به سمت ما برگشت،عرق از پیشانیش می‌چکید.

من می‌توانستم ببینم که او واقعا ناراحته.

“من_من نمیتونم الان از پارک تفریحی لذت ببرم،او گفت.

“نمیتونم باور کنم این اتفاق افتاده.

واقعا نمیتونم.

ما باید به نحوی یک ماشین گیر بیاریم،و __“اوه،لطفا،پدر! “لوک داد زد.

“لطفاً! نمی‌تونیم بریم داخل؟ او گفت به آن موضوع برای ما رسیدگی می‌کنه.

“فقط برای یک مدت کوتاه؟ “من به برادرم پیوستم در لابه و خواهش کردن.

“ما یک رانندگی طولانی داشتیم،مادر به پدر گفت.

“بیا بریم تو برای یک مدت کوتاه. بذاریم آنها کمی خوش بگذرونن.

” پدر در موردش فکر کرد،سخت اخم کرده بود‌.

“باشه.

فقط برای یک مدت کوتاه،او سرانجام موافقت کرد.

موسیقی ارگ هنگامی که قدم گذاشتیم میان ورودی بلندتر شد.

“واو! اینجا رو نگاه کن! “من داد زدم.

“اون واقعا شبیه بودن تو یک فیلم ترسناک هست.

“ما در یک خیابان سنگفرش شده قهوه‌ای ایستاده بودیم.

کلبه های تیره عجیب غریبی در دو طرف خیابان بودند که خم شده بودند جلو.

درختان بلند قدیمی در کنار خیابان تقریبا تمام نور خورشید را سد میکردند.

هوا یک سوزی با خود داشت.

زوزه آهسته‌ای،شبیه زوزه گرگ، که از کلبه ها بیرون می آمددر هوا شناور بود.

“باحاله! “لوک اظهار کرد.

یک تابلو اعلان میکرد:به دهکده گرگینه ها خوش آمدید.

به گرگینه ها غذا ندید.

اگر کاری از دستتون بر بیاد(حق انتخاب داشته باشید).

زوزه های ترسناک بلند تر شدند.

من و لوک به (نوشته)تابلو خندیدیم.

من یک هیولا سبز دیدم،یکی از وحشت ها،از یک پنجره تاریک در کلبه ای آن طرف خیابان باریک به ما خیره شده بود.

یکی دیگر از وحشت ها قدم زنان از کنار ما گذشت سر آدمیزادی حمل میکرد که خیلی واقعی به نظر می آمد.

او آن را بوسیله موهای بلوند بلندش گرفته بود و آن را بالا و پایین می‌کرد،به نوعی شبیه یویو ،همچنان که قدم می‌زد.

“باحاله! “لوک دوباره اظهار کرد.

به نظر می رسید این حرف روزش باشه(کل روز همین یک کلمه رو بگه).

ما در امتداد خیابان سنگفرش شده قدم می‌زدیم.

صدای ضربه های کتانی های ما به دیوار کلبه ها میخورد و طنین انداز می‌شد.

“اوه! “ما همه فریادی از تعجب سر دادیم هم‌چنان که یک گرگ دراز،پایین.خاکستری دوید جلوی ما.

“اون ناپدید شد حوالی یک کلبه قبل از اینکه ما واقعا دید بهتری ازش داشته باشیم.

“آن یک گرگ واقعی بود؟ “کلی پرسید،صداش می‌لرزید.

“البته که نه،من به او گفتم.

“احتمالا یک سگ بود.

یا یک (شکل) مکانیکی دیگه.” “خوبه،آنها واقعا این پارک رو تمیز نگه می‌دارن،مادر گفت، سعی میکرد بشاش به نظر برسه.

هیچ جا یک تیکه از آشغال یا خاکی وجود نداره.

البته آن خیلی پر جمعیت نیست.

“پدر پشت سر درنگ کرد.

“من_ من باید یک تلفن گیر بیارم،او با ناخشنودی گفت.

“من نمیتونم لذت ببرم از این تا وقتی که بدونم راهی برای رفتن به خونه داریم.

“اما،عزیزم_مادر شروع کرد. “باید جایی تلفن باشد،پدر حرفشو قطع کرد.

“بدون من ادامه بدید.

” “نه.

من با تو خواهم اومد،مادر گفت.

“تو در این وضعیت،سراسیمه هستی.

تو به من احتیاج داری تا برات تماس بگیرم.

بچه‌ها اوقات بهتری خواهند داشت بدون ما که همه جا بهشون آویزون باشیم.

“آنها را ول کنیم؟ “پدر داد زد.

“تو منظورت اینه، آنها رو ول کنیم خودشون تنهایی برند؟ “ البته،مادر گفت، با عجله به سمت او برگشت.

“آنها کاملا خوب خواهند بود. به نظر میرسه جای خیلی خوبی باشه.

چه اتفاقی می‌تونه بیفته؟ “چه اتفاقی می‌تونه بیفته؟ با این حرف‌ها،مادر و پدر با عجله رفتند که تلفن پیدا کنند.

برگشتنا همین جا همو میبینیم! “مادر خطاب به ما گفت.

لوک،کلی ومن ناگهان تنها شدیم.

من برگشتم مادر و پدر رو نگاه کردم که با عجله دور می‌شدند.

در همان موقع برگشتم دیدم یه گرگ خاکستری داره یواش از پشت کلبه بیرون میاد.

سرشو پایین آورده بود و غرش بلند هشدار دهنده ای سرداد.

همه ما (از ترس)یخ زدیم وقتی فهمیدیم چشم‌های قرمز گرسنه اش رو ما قفل شده.