روزی در سرزمین وحشت فصل 02

برای دسترسی به این محتوا بایستی اپلیکیشن زبانشناس را نصب کنید.

روزی در سرزمین وحشت-فصل ۲ دهانم رو برای جیغ کشیدن باز کردم،اما صدایی از آن خارج نشد. هیولا از میان آفتابگیر ماشین به من زل زده بود. فهمیدم،قدش به بلندی یک ساختمان هست. چشمان سرخش از شرارت می‌درخشید، و دهانش از نیشخندی که (نشان)از گرسنگی داشت کج شده بود. “پ-پدر! “بلاخره با لکنت تونستم حرف بزنم. پدر خم شده بود،میان کاغذهای داشبورد رو می‌گشت “واو! “صدای فریاد لوک رو شنیدم. برگشتم و دیدم که لوک هم به بالا به آن خیره شده،چشمان آبیش از ترس گشاد شده‌اند.”پدر؟ مادر؟ “قلب ام به شدت ضربه میزد،فکر می‌کردم قفسه سینه ام ممکنه منفجر بشه. “لیزی،چی شده؟ “مادر با بی حوصلگی پرسید. هیولا سرش را روی ما پایین آورده بود. دهانش رو کاملا باز کرده بود،آماده برای بلعیدن کل ماشین. و سپس لوک شروع کرد به خندیدن. “واو! باحاله! “او داد زد. و من همان موقع فهمیدم که هیولا زنده نیست. آن یک شکل(هیولای) مکانیکی،بخشی از صفحه نمایش یک تابلو اعلانات غول پیکر بود. سرم رو خم کردم تا از پنجره کناری دید بهتری به دست بیارم،پدر رو دیدم که ماشین رو مستقیم کنار تابلو می‌کشید(پارک می‌کرد). والدین ام آنقدر مشغول بحث کردن در مورد نقشه بودند ،حتی ازش خبردار نشدند. به هیولای چشم قرمز خیره شدم. سرش رو پایین آورده بودو فکش رو باز کرده بود. و سپس فکش یکدفعه تقی صدا دادوقفل شد،و سر بزرگش به عقب سرخورد. “خیلی واقعی به نظر می آید” خیره به آن”کلی فریادی (از روی تعجب و ترس )کشید. “منو گول نزد،”دروغ گفتم. قصد نداشتم اقرار کنم که نزدیک بود از آفتابگیر بپرم بیرون . گذشته از همه اینها،من خیال می‌کردم آدم خونسردی هستم. پنجره رو کشیدم پایین و سرم رو برای خوندن تابلو مقابل هیولا بیرون بردم. با حروف قرمز بزرگ گفته بود:به سرزمین وحشت خوش آمدید،جایی که کابوس ها واقعی می‌شوند! یک فلش قرمز تیره بالا گوشه سمت چپ با این کلمات وجود داشت:یک مایل. “می‌تونیم بریم اونجا؟ “لوک مشتاقانه تقاضا کرد. اوخم شده بود جلو و پشت صندلی پدر رو با دوستش گرفته بود. “میتونیم ,پدر؟ نظرت در موردش چیه؟ “به نظر می‌آید یه جورایی ترسناکه،کلی آروم گفت. پدر آهی کشید و در داشبورد رو محکم بست. او داشت فکر( استفاده)از نقشه رو رها می‌کرد. “لوک،کشیدن صندلی منو تمومش کن،”او تشر زد. “بشین عقب. “ می‌تونیم بریم به سرزمین وحشت؟ “لوک پرسید. “سرزمین وحشت؟ سرزمین وحشت چیه؟ “مادر پرسید؟ “اصلا در موردش نشنیدم،پدر غرغرکرد. “فقط یک مایل اونورتره،لوک لابه کرد. “به نظر عالی میاد! “ هیولا سرشو روی ماشین آورد پایین، از میان آفتابگیر زل زد(به ما). سپس سرشو دوباره بالا برد. “فکر نمی‌کنم،مادر گفت،به تابلو بزرگ نگاه می‌کرد.”زو گاردنز خیلی پارک شگفت انگیزی هست. سرزمین وحشت خیلی خوب به نظر نمیاد. “اون عالیه! “لوک پافشاری کرد،پشتی صندلی پدر رو دوباره کشید. “اون واقعا خوبه! “لوک،بشین عقب،پدر (ازش)خواست. “بیاین بریم،من اصرار کردم. “ما هیچوقت نمی‌تونیم زو گاردنز رو پیدا کنیم. “ مادر مردد بود،لب پایینی اشو می‌جویید. “نمی‌دونم،با ناخشنودی گفت. “بعضی از این جاها امن نیستند. “امن خواهد بود! “لوک اظهار کرد. “خیلی بی خطر خواهد بود! “ “لوک_ بشین عقب! “پدر غرید(توپید بهش). “ میتونیم بریم؟ “لوک لابه کرد،خواهش پدر رو نادیده گرفت. “ میتونیم بریم؟ “

“می‌تونه سرگرم‌کننده باشه،کلی به آرومی گفت. “بیاید امتحانش کنیم،من به آنها اصرار کردم. “اگه خوشمون نیومد ازش،میتونیم همیشه بیایم بیرون. “ پدر چانه اش رو مالید. آهی کشید. “خب ،من فکر میکنم (بریم اونجا)خیلی بهتر از این خواهد بود که تمام روز اینجا وسط ناکجا آباد بشینیم و بحث کنیم. “جانمیییی! “لوک جیغ کشید. لوک ومن دست هامون رو بالای سر کلی به هم رسوندیم و کف دست هامون رو زدیم به هم به نشانه پیروزی (زدیم قدش). سرزمین وحشت به نظر من هم جای خیلی باحالی بود. من عاشق سواری های ترسناکم (قطار،چرخ وفلک و…). “اگه سواری ها مثل این هیولا ترسناک باشند،اشاره کردم به تابلو و گفتم”این پارک باید عالی باشه! “آیا تو_“فکر نمیکنی خیلی ترسناک باشه؟ “کلی پرسید. دیدم که دستاش رو محکم تو هم قلاب کرده و رو زانوهایش گذاشته. و او دوباره قیافه جغد ترسیده رو داشت. به او گفتم ،”نه،خیلی ترسناک نخواهد بود. اوه،واو_اشتباه میکردم! “نمیتونم باور کنم کسی یک پارک تفریحات تو بیابان بسازه،پدر اظهار کرد. ما میان جنگلی که به نظر میومد بی انتهاست رانندگی می‌کردیم. درختان بلند قدیمی خم شده بودن روی جاده دوخطه (دو لاینه) :joy:،و جلوی آفتاب اواخر صبح رو گرفته بودند. “شاید آنها هنوز پارک رو نساختند،مادر پیشنهاد داد. “شاید میخوان این درخت هارو بکنند و پارک رو اینجا بسازند. “هر سه تایی ما که عقب نشسته بودیم آرزو می‌کردیم مادر اشتباه کرده باشه. و (اشتباه)کرده بود. جاده پیچ تندی گرفت. و همچنان که بیرون میومدیم از پیچ،ما دروازه های بلند پارک رو جلو خودمون دیدیم. پشت نرده‌های بلند بنفش،سرزمین وحشت به نظر می‌رسید تا مایل ها کشیده شده (مسافت داره). سرجام به جلو خم شدم،می تونستم نوک سواری ها و ساختمان های عجیب و رنگارنگ رو ببینم. همچنان که در میان محوطه بزرگ پارکینگ رانندگی می‌کردیم، آهنگ وهم آوری از موسیقی ارگ (به داخل )ماشین هجوم آورد. “ وایییی! به نظر عالی میرسه! “لوک جیغ زد. کلی و من مشتاقانه موافقت کردیم. نمی‌تونستم صبر کنم برای بیرون رفتن از ماشین و دیدن همه چیز. “ پارکینگ تقریبا خالیه،پدر گفت،نگاهی با نگرانی به مادر انداخت. “ معنیش اینه ما نمیخواد تو صف های طولانی منتظر باشیم! “من سریع ،بلند گفتم. “فکر کنم لیزی در مورد این مکان هیجان زده شده،مادر لبخند زنان توضیح داد. “منم همینطور. “لوک داد زد. او مشتی مشتاقانه روی شانه کلی زد. لوک همیشه باید مشت بزنه یا نیشگون بگیره کسی رو. ما از محوطه وسیع پارکینگ گذشتیم. من تعداد کمی ماشین دیدم که نزدیک ورودی جلویی پارک شده بود. آن طرف در گوشه دوری از پارکینگ یک ردیف از اتوبوس های بنفش و سبز (که روشون) نوشته بود سرزمین وحشت ایستاده بودند. همچنان که نزدیک تر می‌شدیم،من دید خوبی به در جلویی پیدا کردم. یک هیولا شبیه هیولایی که پشت تابلو تبلیغاتی دیده بودیم از پشت تابلو بزرگ بنفش و سبز که بر فراز در ورودی بود بالا آمده بود. رو تابلو خوانده میشد: وحشت های سرزمین وحشت ورود شما رو به سرزمین وحشت خوش آمد میگویند. “من نمی‌گیرم (معنی)تابلو رو .مادر گفت. “وحشت های سرزمین وحشت چی هستند؟ “ “خواهیم فهمید! “با خوشحالی فریاد زدم. موسیقی ارگ با ابهت و وهم آور به شدت بر فراز محوطه پارکینگ شناور بود. پدر ماشین رو کشید (پارک کرد)در یک جای خالی در راهرویی در سمت راست جلوی در. لوک و من درهای عقب رو هل دادیم و باز کردیم قبل از اینکه حتی ماشین بایستد. “بیاین بریم! “من داد زدم. لوک ،کلی ،من شروع کردیم به یورتمه رفتن (سریع دویدن)به سمت در ورودی. همچنان که میدویدم،خیره شدم به بالا به هیولا سبز بالای تابلو. این یکی (هیولا) سرش شبیه هیولا تابلو حرکت نمی‌کرد. اما آن هم خیلی واقعی به نظر می‌رسید. نگاهی به عقب انداختم و دیدم که مادر و پدر عجله داشتن تا خودشون رو به ما برسونند. “اینجایی که داریم میریم خیلی باحاله! “با صدای بلند گفتم. و سپس نفسم بند اومد از صدای انفجار کر کننده‌ای که زمین رو لرزاند. و من با وحشت به عقب خیره شدم همانطور که ماشین ما از هم پاشید، و به یک میلیون قطعه منفجر شد.