کشیش

برای دسترسی به این محتوا بایستی اپلیکیشن زبانشناس را نصب کنید.

کشیش

کشیش جوانی همیشه غمگین بود. او در کارش ماهر بود، ولی با این حال شادی‌ای نداشت. او با گروهی از راهبان دیدار کرد.

وقتی به خانه‌ی راهب‌ها رسید، آن‌ها به او سلام کردند و اجازه دادند وارد شود. راهب‌ها از کشیش پرسیدند: «موضوع چیست؟» کشیش گفت: «من باید خوش‌حال باشم، ولی نیستم. نمی‌دانم چه کار کنم.»

راهب‌های دانا یک دقیقه مکث کردند. بعد یکی از آن‌ها گفت: «ما از ایمان تو مطمئن هستیم. کشیش خیلی خوبی هستی. ولی برای یافتن خوش‌حالی، باید کارهای بیشتری انجام دهی. مهم‌تر از همه، عناصر زندگی‌ات که دوستشان داری را پیدا کن.» کشیش فکر کرد که این جواب عجیب است، ولی او کنجکاو بود.

روز بعد، کشیش به توانایی‌هایش فکر کرد. چند ایده‌ی جدید پیدا کرد و نمی‌خواست دیگر منتظر بماند.

او دوست داشت نقاشی کند، به همین خاطر چند کارتون کشید. همچنین دوست داشت بنویسد، پس نوشتنِ خاطراتش را شروع کرد. به کشاورزی علاقمند بود، به همین دلیل کمی حبوبات کاشت.

او از میوه مربا درست کرد. برچسب‌های خودش را ساخت تا روی شیشه‌های مربا بگذارد. سقف خانه‌اش را نقاشی کرد.

کشیش چیزی را یاد گرفت. در نهایت خوشحال بودن کار چندان سختی نیست. تنها کاری که آدم باید بکند این است که کارهایی را پیدا کند که دوست دارد انجام دهد و آن کارها را بکند!