برنامه‌ی VIP آقای ای جی هوگ

122 فصل | 572 درس

گفت‌وگو

توضیح مختصر

در این درس مکالمه‌ای به زبان انگلیسی در رابطه با یک موضوع جالب و جذاب می‌شنوید.

  • زمان مطالعه 0 دقیقه
  • سطح متوسط

دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»

این درس را می‌توانید به بهترین شکل و با امکانات عالی در اپلیکیشن «زبانشناس» بخوانید

دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»

فایل صوتی

برای دسترسی به این محتوا بایستی اپلیکیشن زبانشناس را نصب کنید.

ترجمه‌ی درس

مرد شکری - درس مکالمه

کریستین: اِی‌جی، می‌دونم که هنوز در جست‌وجوی مرد شکری رو ندیدی، درسته؟

اِی‌جی: هنوز ندیدمش، نه.

کریستین: کِی قراره تماشاش کنی؟

اِی‌جی: توی لیست کوچکمه، می‌دونی، برای چیز بعدی که آنلاین تماشا می‌کنم، اما هنوز بهش نزدیک نشده‌م.

کریستین: خب، آره، فقط— می‌دونم که واقعاً ازش خوشت می‌آد. می‌دونی، من فکر می‌کنم چگونگی شکل گرفتن داستان رو دوست داشته باشی که اساساً این مرد سوئدی، تقریباً جوان، می‌خواست فیلم بسازه. فکر نمی‌کنم تا اون‌موقع فیلمی ساخته بود.

و تازه به‌سراغ یک داستان خوب برای فیلم در سراسر دنیا می‌گشت. و سر از کیپ تاونِ آفریقای جنوبی در آورد، جایی که وارد یه فروشگاه موسیقی شد و با این مرد ملاقات کرد که شروع کرد به او درباره‌ی سیکستو رودریگز بگه، حدس می‌زنم مَرده آمریکایی‌اسپانیایی بود.

و به هر حال، مرد سوئدی اون‌قدر شیفته‌ی داستان شد که تصمیم گرفت فیلم بسازه. داستان اساساً درباره‌ی این یارو، سیکستو رودریگز، توی دهه‌ی ۷۰ هست. درسته، جو؟

جو: آره، سیکستو رودریگز موسیقی‌دان، خواننده و ترانه‌سرا بود که در اواخر دهه‌ی ۱۹۶۰، اوایل دهه‌ی ۱۹۷۰ توی دیترویت زندگی می‌کرد. اون زمان بود که واقعاً اجرا می‌کرد. تمام زندگی‌ش رو در دیترویت گذرونده، اما.

کریستین: شروع کرد به— گیتار می‌زنه و ترانه‌های خودش رو می‌نویسه و متن ترانه‌های فوق‌العاده‌ای داره که برای اون دوره، یا حتی الان، یه‌جورایی سیاسی و انقلابی هستن. اما نکته‌ی عجیب اینه که او هرگز اینجا توی آمریکا محبوب نشده.

اِی‌جی: هممم.

کریستین: هیچ‌کس ازش خبر نداشت.

اِی‌جی: آره، من هرگز درباره‌ش نشنیده‌م.

کریستین: اما او به یه طریقی توی آفریقای جنوبی محبوب شد و مردم حتی مطمئن نیستند چطوری. یه نظریه وجود داره که می‌گه شاید یه زن آمریکایی توی آفریقای جنوبی با مردی ملاقات می‌کرد و به اونجا پرواز کرد و یکی از آلبوم‌های او را برد و یه‌جورهایی، مثل آتش، پخش شد.

اِی‌جی: همم، جالبه.

جو: می‌دونید، من فکر می‌کنم یکی از بخش‌های اصلی اینه که— از اونجا که تو با این موضوع آشنا نیستی، بهت می‌گم اِی‌جی. یکی از جالب‌ترین قسمت‌های این فیلم اینه که یه مردی به‌نام رودریگز هست که مثل الویس پریسلی و بیتلز توی آفریقای جنوبی محبوب بود. و با اینکه اهل همین جا، آمریکا، بود، هیچ‌کس راجع بهش واقعاً نشنیده بود.

اِی‌جی: آره.

جو: می‌دونی؟ تصور می‌شد که یه ترانه‌سرا و نوازنده‌ای شبیه به باب دیلن باشه. و منظورم اینه که به یک معنا، موسیقی او ساده بود و در واقع چیزهایی که مردم توی موسیقی او دوست داشتن متنشون بود.

اِی‌جی: هممم.

جو: می‌دونید، او واقعاً با هر آهنگی که می‌خوند تصویری رو ترسیم می‌کرد. و همون طور که کریستین می‌گفت، درباره‌ی موضوعاتی صحبت می‌کرد که ماهیت سیاسی داشتن. و به هر حال، این مرد در آفریقای جنوبی این موفقیت بزرگ رو به دست آورد، بدون اینکه بفهمه. و نتونست هیچ آلبومی رو در اینجا در آمریکا بفروشه، به همین دلیل بعد از انتشار آلبوم دومش، تقریباً نواختن رو متوقف کرد.

اِی‌جی: پس از فروش‌های آفریقای جنوبی پولی دریافت نکرد؟

جو: نه، نه، واقعاً هیچ پولی به دست نیاورد. این فکر هست که صاحب شرکت ضبط، می‌دونی، شرکت ضبطی که آلبوم‌هایی رو که او ساخته بود منتشر کرد، این نظریه وجود داره که شاید صاحب اون شرکت ضبط پول زیادی به جیب زد.

اِی‌جی: آها، فریبش داد.

جو: آره، آره، خودش چیزی گیرش نیومد. اما— جالبی‌ش اینه که این یارو، ساز زدن رو متوقف کرد و هیچ‌کس چیزی درباره‌ش نمی‌دونست. مردم آفریقای جنوبی فکر می‌کردن که او واقعاً در آمریکا خیلی خیلی محبوبه.

اِی‌جی: آها.

جو: که مشخصاً درست نبود. و او تقریباً از روی زمین ناپدید شد. دیگه هیچ آلبومی نساخت و هیچ‌کس چیزی درباره‌ش نشنید. چند داستان درباره‌ی اینکه چه اتفاقی براش افتاد توی آفریقای جنوبی پخش شد.

کریستین: آره، او راز بزرگی برای مردم آفریقای جنوبی که او را دوست داشتن بود. خلاصه چند نفر که یکی‌شون صاحب فروشگاه موسیقی بود که کارگردان سوئدی با او ملاقات کرد و یه یاروی دیگه از آفریقای جنوبی تصمیم گرفت گشتن دنبال رودریگز رو شروع کنن. و اسم فیلم در جست‌وجوی مرد شکری هست چون مرد شکری اسم یکی از آهنگ‌هاشه.

جو: آره، او آهنگی به‌نام Sugar Man داره. اما کریستین، من فکر می‌کردم می‌خوای راجع به چند تا از داستان‌هایی که مردم درباره‌ی اتفاقی که براش افتاده بود داشتن بگی. مثل داستانی که در سراسر آفریقای جنوبی پخش شد و این بود که او توی یکی از کنسرت‌هاش خودش رو آتش زد.

اِی‌جی: اوه، چقدر عجیب.

جو: و این‌طوری بود که مرد. و یکی دیگه این بود که خودش رو یه جور دیگه کشت. مردم آفریقای جنوبی فکر می‌کردن دلیل این که دیگه چیزی درباره‌ی این مرد نمی‌شنون این بود که او مرده بود و ساختن موسیقی رو تموم کرده بود.

اِی‌جی: آها.

جو: خلاصه چند نفر هستن که واقعاً طرفدارای موسیقی او هستن و سعی کردن بفهمن واقعاً چه اتفاقی براش افتاده. و فهمیدن که رودریگز واقعاً زنده‌ست و در دیترویت، میشیگان زندگی می‌کنه.

اِی‌جی: هممم.

جو: و این همون جایی بود که همیشه بودش. و واقعاً جالب بود چون توی فیلم اون‌ها درباره‌ی اینکه چطوری این موضوع رو فهمیدن صحبت می‌کنن. انگاری این آدم‌ها مثل کارآگاه بودن.

کریستین: یه‌جورهایی خنده‌داره که وقتی بالاخره پیداش کردن، توی یه خونه‌ی فقیرنشین در دیترویت، زندگی می‌کرد، بی‌پول. می‌دونید، یه جور کار تخریب انجام می‌داد. تقریباً اجرا و آواز خوندن توی کلاب‌ها رو کنار گذاشته بود.

اِی‌جی: آها.

جو: آره، در واقع از اوایل دهه‌ی ۷۰ این کار تخریب را انجام می‌داد. و، همون طور که کریستین می‌گفت، توی این خونه زندگی می‌کرد، تازه اگه بشه اسمش رو خونه گذاشت، قسمتی از خونه‌ای که فقط— ظاهرش واقعاً زاغه‌نشینه، می‌دونی؟

اِی‌جی: هممم.

جو: اما مسئله اینه که اون مرد یه مرد ساده‌گرای واقعیه و برای او این وضعیت خوب بود. به هر حال، وقتی ردیابی‌ش کردن— چی بود، کریستین؟ ردیابی‌ش کردن چون شخصی یه وب‌سایت درست کرده بود که توی اون گفتن دنبالش هستن؟

کریستین: آره، یه چیزی تو این مایه‌ها. و حالا این برمی‌گرده به وقتی که مردم به‌اندازه‌ی الان توی اینترنت نبودن. اما دخترش، یکی از دخترهاش این آگهی رو اتفاقی دید. چیزی درباره‌ی این مرد، این خواننده می‌دانید؟ و او جواب داد.

اِی‌جی: اوهوم.

کریستین: و وقتی بالاخره، این دو مرد اهل آفریقای جنوبی که به‌دنبال او بودن با تلفن با رودریگز تماس گرفتن، او فکر کرد که یه‌جور شوخی یا همچین چیزیه.

اِی‌جی: آهااا.

کریستین: باورش نمی‌شد که توی کشور دیگه‌ای این‌قدر محبوب باشه.

اِی‌جی: آها.

کریستین: من می‌خواستم سریع بگم که دلیل محبوبیتش توی آفریقای جنوبی در آن زمان این بود که این در دوران نظام آپارتاید بود و به همین دلیل خیلی سنت‌گرایانه بود و، می‌دونید، تمام مشکلات مربوط به دولت و مشکلات نژادی. رودریگز درباره‌ی این‌جور چیزها می‌خوند.

اِی‌جی: همم.

کریستین: و مردم آفریقای جنوبی خیلی تحت‌تأثیر قرار گرفتن. انگار که هرگز قبلاً چنین موسیقی‌ای نشنیده بودن که در اون کسی بتونه درباره‌ی این‌جور مسائل آزادانه بخونه.

اِی‌جی: همم.

کریستین: و آره، به همین دلیل خیلی محبوب بود.

جو: آره، درباره‌ی دولت‌هایی که فاسد هستند و درست از غیرنظامیاشون مراقبت نمی‌کنن صحبت می‌کرد و همه‌ی این موضوعاتی که درباره‌شون می‌نوشت موضوعاتی بودن که مردم به‌طور مستقیم در آفریقای جنوبی تجربه می‌کردن.

یعنی این‌جوری بوده که انگاری این آهنگ‌ها رو برای مردم آفریقای جنوبی می‌نوشت، هرچند که اون‌ها را برای مخاطبان وسیع‌تری مثل مخاطبان آمریکایی یا حدس می‌زنم واقعاً برای هركسی می‌نوشت.

اِی‌جی: اوهوم.

کریستین: همچنین درباره‌ی مواد مخدر و رابطه‌ی جنسی می‌خوند، که دوباره، می‌دونید، توی آفریقای جنوبی که به‌شدت سنت‌گرا بود، خیلی تابو بود.

جو: به هر حال، این رو داشته باشید، اتفاقی که افتاد این بود که اون‌ها باهاش تماس گرفتن و گفتن شما یه‌عالمه طرفدار اینجا دارید. شما به‌اندازه‌ی الویس پریسلی بزرگ هستید. به او گفتن که می‌تونن تور بزرگی براش توی آفریقای جنوبی ترتیب بدن.

خلاصه همین کار رو کرد. در واقع به تور آفریقای جنوبی رفت. و، می‌دونید، در سال‌های بعد، این قضیه اواسط دهه‌ی ۲۰۰۰، شاید ۲۰۰۵ یا همچین چیزی بود.

اِی‌جی: آها.

جو: و از اون زمان به بعد، او همه‌جا تور داشت. یعنی بالاخره حالا حق امتیاز موسیقی‌ش رو دریافت می‌کنه.

اِی‌جی: آره.

جو: پس واقعاً به‌خاطر موفقیتی که برای مدت طولانی توی آفریقای جنوبی داشت پاداش می‌گیره.

اِی‌جی: چه خوب.

کریستین: دیدنش فوق‌العاده‌ست چون او یک موسیقی‌دان، خواننده و ترانه‌سرای فوق‌العاده متواضعه. به همین خاطر خوش‌حالم که می‌بینم چیزی که حقش بود رو گرفته. و حالا اینجا محبوب شده.

اِی‌جی: آره.

کریستین: در واقع، به‌زودی توی سان فرانسیسکو اجرا می‌کنه.

اِی‌جی: چه خوب، چه خوب.

جو: آره، فقط— این همون مردیه که اساساً در اوایل دهه‌ی ۱۹۷۰ از این صنعت دست کشید و بالاخره استقبالی که مدت‌ها پیش شایسته‌ش بوده رو به دست می‌آره.

متن انگلیسی درس

Sugar Man - Conversation Lesson

Kristin: AJ, I know you still have not seen Searching for Sugar Man, have you?

AJ: I haven’t seen it yet, no.

Kristin: When are you going to watch it?

AJ: It’s in my little list on, for my, y’know, next online viewing but I just haven’t gotten around to it yet.

Kristin: Well, yeah, I just— I know you’d really like it. Y’know, I think you would like how the story came about which is basically this Swedish guy, kind of young, wanted to make a movie. I don’t think he’d ever made a movie.

And he just started traveling the world looking for a good story for a movie. And he ended up in Cape Town, South Africa, where he went into a music store and met this guy who started telling him about Sixto Rodriguez, this, I guess, Hispanic-American guy.

And anyway, the Swedish guy was so intrigued by the story he decided to make a movie. The story is basically this guy, Sixto Rodriguez, back in the ’70s. Joe, is that right?

Joe: Yeah, Sixto Rodriguez was a musician, singer-songwriter, who lived in Detroit in the late 1960s, early 1970s. That’s when he was performing actually. He’s lived in Detroit his whole life, but.

Kristin: Started— he plays guitar and he writes his own lyrics and has wonderful lyrics that are very political and kind of revolutionary for that time period, even for now. But the weird thing is like he never became popular here in America.

AJ: Hmmm.

Kristin: Nobody ever knew about him.

AJ: Yeah, I’ve never heard of him.

Kristin: But he became popular somehow in South Africa and people aren’t even really sure. There’s a theory that maybe an American woman was dating a guy in South Africa and flew there and brought one of his albums and it just kind of spread, like wildfire.

AJ: Hm, interesting.

Joe: So, y’know, one of the main parts I think that— since you’re unfamiliar with this, I’ll tell you AJ. One of the most interesting parts of this movie is that here’s this guy named Rodriguez who was as popular as Elvis Presley and the Beatles in South Africa. And here in America where he was from, nobody had ever even heard of him really.

AJ: Yeah.

Joe: Y’know? He was thought to be like a musician singer-songwriter much like Bob Dylan was. And I mean that in a sense that his music was simple and really the things that people loved about his music were his lyrics.

AJ: Mmmm.

Joe: Y’know, he really painted a picture with each song that he sang. And, as Kristin was saying, he spoke about topics that were political in nature. And anyway, this guy became this huge success in South Africa, unbeknownst to him. And he was unable to sell any albums here in America, so after he put out his second album he pretty much stopped playing.

AJ: So he never got any money from South African sales?

Joe: No, no, he really didn’t make any money. There’s a thought maybe that the owner of the record company, y’know, the record company that put out the albums that he made, there’s a theory that maybe the owner of that record company made a lot of money.

AJ: Ah, cheated him.

Joe: Yeah, yeah, he didn’t make anything. But— so the crazy thing is that this guy, he just stopped playing music and no one knew anything about him. The people in South Africa actually thought that he was really, really popular in America.

AJ: Uh-huh.

Joe: Which obviously wasn’t true. And he pretty much just disappeared off the face of the earth. Like he just didn’t make any more albums and no one heard anything about him. So then some stories started to circulate in South Africa about what happened to him.

Kristin: Yeah, he was this big mystery to these South Africans who loved him. So a couple of guys, one of them being the music store owner that the Swedish director met him and another South African guy decided to start searching for Rodriguez. And the name of the movie is called Searching for Sugar Man because Sugar Man is the name of one of his songs.

Joe: Yeah, he has a song called Sugar Man. But what I thought that you were going to say, Kristin, was some of these stories that people had about what happened to him. Like there was a story that was popularly circulated throughout South Africa and it was that he set himself on fire during one of his concerts.

AJ: Oh, crazy.

Joe: And that’s how he died. And then another one was that he just killed himself some other way. So the people of South Africa thought the reason they didn’t hear anything more about this guy was because he was dead and he stopped making music.

AJ: Huh.

Joe: So there are a few guys who are really big fans of his music and they tried to figure out what really happened to him. And they found out that Rodriguez was actually alive and living in Detroit, Michigan.

AJ: Mmmm.

Joe: And that’s where he was from all along. And it was really interesting because in the movie they talk about how they figured this out. It’s like these guys were like detectives.

Kristin: The kind of funny thing, when they finally tracked him down, he was living in this kind of slum house in Detroit, broke. Y’know, doing some kind of demolition work. He had pretty much quit performing, quit singing out in clubs.

AJ: Huh.

Joe: Yeah, he had actually been doing this demolition work since the early ’70s. And, as Kristin was saying, he lived in this house, if you would call it a house even, part of a house that looks just— it looks really ghetto, y’know?

AJ: Mmmm.

Joe: But the thing is the guy is a real simplistic guy and for him that was fine. So anyway, once they tracked him down— what was it, Kristin? They tracked him down because someone made a website where they said they were looking for him?

Kristin: Yeah, something to that effect. And now this is back when the internet, y’know, people weren’t on the internet as much as they are now. But his daughter, one of his daughters happened to see this advertisement basically. Do you know anything about this man, this singer? And she responded.

AJ: Hm.

Kristin: And when finally, these two guys, these two South Africans that were looking for him connected with Rodriguez on the phone he thought it was kind of a prank or something.

AJ: Ahhh.

Kristin: He couldn’t believe he was so popular in another country.

AJ: Huh.

Kristin: I wanted to say really quick, the reason he was so popular in South Africa during that time was because this was during apartheid and so it was very conservative and, y’know, just all the problems with the government and the racial problems.. Rodriguez was singing about these types of things.

AJ: Mmm.

Kristin: And the South Africans were just blown away. Like they’d never come across music like this before where somebody could be singing so freely about these types of issues.

AJ: Mmm.

Kristin: And, yeah, that’s why he was so popular.

Joe: Yeah, he was speaking about like governments being corrupt and not taking care of their civilians properly and all these issues that he was writing about were issues that people were experiencing firsthand in South Africa.

So it was almost as if he was writing these songs for the people of South Africa, even though he was writing them for, y’know, for a wider audience like the American audience or really anybody, I guess.

AJ: Hm.

Kristin: He also was singing about drugs and sex, which here again, like, y’know, with South Africa being extremely conservative, it was very taboo.

Joe: So anyway, check this out, what happened was they contacted him and they said you have this huge following here. You’re as big as Elvis Presley is. So they told him that they could set up a huge, y’know, a tour for him in South Africa.

So that’s what he did. He actually went on tour in South Africa. And, y’know, in the years that followed, this was like, what, the mid-2000s, maybe 2005 or something like that.

AJ: Ah.

Joe: And since that time, he’s toured all over. I mean, and he’s finally getting royalties now for his music.

AJ: Ahh.

Joe: So he’s really being rewarded for the success that he had in South Africa for such a long time.

AJ: Nice.

Kristin: And it’s wonderful to see because he’s a wonderful musician, singer, songwriter, and he’s very humble. So it’s nice to see him get what’s owed to him. And he’s now become popular here.

AJ: Aha.

Kristin: In fact, he’s playing in San Francisco soon.

AJ: Oh, nice, nice.

Joe: Yeah, it just— here’s this guy who basically quit the industry in the early 1970s and he’s finally being, y’know, receiving the recognition that he deserved so long ago.

مشارکت کنندگان در این صفحه

تا کنون فردی در بازسازی این صفحه مشارکت نداشته است.

🖊 شما نیز می‌توانید برای مشارکت در ترجمه‌ی این صفحه یا اصلاح متن انگلیسی، به این لینک مراجعه بفرمایید.