داستان انگلیسی به‌سوی سلامتی و شادمانی پیاده‌روی کنید

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

قدم زدن در طبیعت به انسان آرامش می‌دهد

به‌سوی سلامتی و شادمانی پیاده‌روی کنید

انیشتین زمانی می‌گفت: «اگر به طبیعت عمیق بنگری همه‌چیز را بهتر خواهی فهمید.» فلاسفه و دانشمندان از ارسطو گرفته تا انیشتین در طول تاریخ پی برده‌اند که قدم زدن در طبیعت خلاقیت را بالا می‌برد.

نگاه عمیقتر به طبیعت دید آدم را قوی‌تر می‌کند

هنگام پیاده‌روی قلب ما تندتر می‌زند و خون و اکسیژن را به مغزهای ما پمپاژ می‌کند. آهنگ قدم‌های ما، ذهنمان را تحریک می‌کند. ازآنجاکه پیاده‌روی نیاز به انرژی ذهنی چندانی ندارند، فکر ما آزاد است تا به روش‌های جدید و خلاقانه‌ای بیندیشد.

پیاده‌روی و مخصوصاً پیاده‌روی در طبیعت فقط خلاقیت ما را تحریک نمی‌کند. طبق تحقیقات اخیر، این کار ما را سالم‌تر و شادتر هم می‌کند.

یوشی فومی میازاکی از دانشگاه چیبا، اثرات طبیعت را بر فشار روحی مطالعه کرده است. او دو گروه داوطلب را بررسی کرد که هشتادوچهار نفر از آن‌ها در طبیعت، و هشتادوچهار نفر دیگر در یک شهر، پیاده‌روی کردند. گروهی که در طبیعت پیاده‌روی می‌کرد بعد از ۱۵ دقیقه راه رفتن، سطوح پائینی از فشار روحی را بروز دادند. فشارخونشان ۲ درصد کاهش یافت، ضربان قلبشان ۴ درصد کاهش یافت و سطوح هورمون کورتیزول که براثر فشار عصبی ترشح می‌شود تا ۱۶ درصد پائین آمد. میازاکی معتقد است که انسان‌ها طوری تکامل‌یافته‌اند که در طبیعت، احساس آرامش بیشتری بکنند.

گرِگ برتمن استاد دانشگاه استنفورد نیز روی رابطه‌ی بین پیاده‌روی در طبیعت و سلامتی و شادی تحقیق می‌کند. او به‌طور ویژه بر اندیشناکی تمرکز کرده است که نوعی تمرکز چرخه‌ای بر افکار منفی است. بیشتر افراد تجربه گیر افتادن در نگرانی‌های منفی را دارند. چه اینکه نگران آینده باشیم و یا اینکه خود را به خاطر اشتباهات گذشته ملامت کنیم، همیشه به‌راحتی نمی‌توانیم از دست افکار منفی خلاص شویم. اما طبق تحقیق برتمن، علاج این شرایط منفی می‌تواند بسیار ساده باشد.

برتمن ۳۸ داوطلب را برای پیاده‌روی در طبیعت و ۳۸ نفر دیگر را برای پیاده‌روی در شهر فرستاد. قبل از پیاده‌روی آن‌ها پیمایشی درباره‌ی شرایط عاطفی خود تکمیل کردند. برتمن همچنین ذهن داوطلبان را اسکن کرد تا میزان جریان خون را در لوب پیشین قشر مغز آن‌ها اندازه‌گیری کند. این بخش از مغز با افکار منفی ارتباط دارد. پس از بازگشت از پیاده‌روی، گروهی که در طبیعت پیاده‌روی کرده بودند افکار منفی کمتری گزارش دادند و اسکن‌های مغزشان نیز حرف‌هایشان را تأیید می‌کرد. برتمن باور دارد طبیعت تأثیر مثبتی بر توجه ما دارد و تعیین می‌کند که به کجا توجه کنیم.

بااینکه بیشتر ما نیاز نداریم که علم به ما بگوید که طبیعت التیام‌بخش است، شاید این کشف‌ها بتواند ما را به دور شدن از نمایشگرهایمان و گذراندن وقت بیشتری در دامن طبیعت، ترغیب کند.