کافه پوچینی

توضیح مختصر

در این داستان با کافه‌ای در سان‌فرانسیسکو آشنا می‌شوید که تاریخچه‌ی طولانی و جالبی دارد.

  • سطح خیلی سخت

دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»

این درس را می‌توانید به بهترین شکل و با امکانات عالی در اپلیکیشن «زبانشناس» بخوانید

دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»

فایل صوتی

دانلود فایل صوتی

متن انگلیسی درس

Café Puccini

My favorite spot in San Francisco is Café Puccini- located in the North Beach neighborhood of the city. North Beach has a long and interesting history. It was originally the neighborhood for Italian immigrants in the city- and even today, it has many Italian people, cafés, and restaurants. As a kid, the famous baseball player Joe Dimaggio lived in North Beach.

The most famous period for the neighborhood, however, was in the late 1950s and the 1960s– when North Beach served as the center of San Francisco’s literary renaissance.

In particular, North Beach was home to the Beat writers and poets. The Beats developed a new, free, open style of writing. They also challenged the conservative society of America in the 1950s, and helped create San Francisco’s uniquely liberal culture. Many credit the Beats as the fathers and mothers of the 1960s cultural renaissance in America.

Among the most famous Beat writers were Jack Kerouac, Allen Ginsberg, and Gary Snyder- all of whom lived in North Beach at various times in their lives. The focal point of the movement was City Lights Bookstore- owned by the anarchist poet Lawrence Ferlinghetti.

In the 1950s, City Lights made history when they published Allen Ginsberg’s controversial poem “Howl”- which shocked mainstream Americans at the time. Soon after, Jack Kerouac followed with his books “On The Road” and “The Dharma Bums”– and the Beat movement was born.

Ferlinghetti is still the owner of the bookstore, and City Lights is still a popular independent publisher. And North Beach is still home to artists and writers, although it has become much more expensive and now attracts wealthier residents as well as tourists.

Even though the literary scene is not what it used to be, North Beach still has many family owned cafés. You’ll find artists, writers, poets, entrepreneurs, musicians, business people, and tourists relaxing together in them.

My favorite is Café Puccini, which is named after the Italian opera composer. The café owner is Italian. He often plays opera music, and every day he sits at a table in the back and chats with his friends. They hold long animated conversations in Italian, adding to the music of the place.

I go to that café often. Usually, I get a mocha, find a small table, and then write articles for Effortless English. Sometimes I study a little Spanish or Japanese. Sometimes I read. Sometimes I just watch the people walk by the windows. The staff never seems to mind that I stay a long time. They are always friendly.

On sunny days, I sit at a table on the sidewalk, but now, during the winter, I stay indoors.

If you get a chance to visit San Francisco, stop by Café Puccini. It’s located near the intersection of Columbus and Vallejo streets, in North Beach. Be sure to bring a book by Kerouac or Ginsberg. Sit, enjoy the opera music, and relax for a while. No one will hurry you.

ترجمه‌ی درس

کافه پوچینی

مکان مورد علاقه‌ی من در سان فرانسیسکو، کافه پوچینی واقع در منطقه‌ی ساحلی شمالی شهر است. ساحل شمالی تاریخچه‌ی طولانی و جالبی دارد. در اصل محله‌ای برای مهاجران ایتالیایی در شهر بود و حتی امروزه، بسیاری از مردم، کافه‌ها و رستوران‌های ایتالیایی را دارد. بازیکن معروف بیسبال، جو دماژیو، در کودکی در ساحل شمالی زندگی می‌کرد.

با این حال، مشهورترین دوره برای این محله، اواخر دهه‌ی 1950 و دهه‌ی 1960 بود– زمانی که ساحل شمالی به‌عنوان مرکز رنسانس ادبی سان فرانسیسکو بود.

به‌طور خاص، ساحل شمالی خانه‌ی نویسندگان و شاعران بیت بود. گروه بیت سبکی جدید و آزاد از نویسندگی را توسعه دادند. آن‌ها همچنین جامعه‌ی سنت‌گرای آمریکا در دهه‌ی ۵۰ را به چالش کشیدند و به ایجاد فرهنگ لیبرال در سان فرانسیسکو کمک کردند. بسیاری بیت‌ها را به‌عنوان پدران و مادران رنسانس فرهنگی دهه‌ی ۱۹۶۰ در آمریکا به حساب می‌آورند.

در میان مشهورترین نویسندگان بیت، جک کرواک، آلن گینزبرگ و گری اسنایدر بودند که همه‌ی آن‌ها در برهه‌های مختلف زندگی‌شان در ساحل شمالی زندگی می‌کردند. نقطه کانونی این جنبش، کتاب‌فروشی سیتی‌لایت بود که تحت مالکیت شاعر آنارشیست، لارنس فرلینگتی بود.

در دهه‌ی ۱۹۵۰، سیتی‌لایت زمانی که شعر جنجالی «زوزه»ی آلن گینزبرگ را، که در آن زمان خط فکری آمریکایی‌ها را شوکه کرد، منتشر کردند، تاریخ‌ساز شد. اندکی پس از آن، جک کرواک با کتاب‌هایش، «در راه» و «ولگردهای دارما»، کارش را ادامه داد و جنبش بیت متولد شد.

فرلینگتی هنوز مالک کتاب‌فروشی است و سیتی‌لایت همچنان ناشری مستقل است. و ساحل شمالی هنوز خانه‌ای برای هنرمندان و نویسندگان است، گرچه بسیار گران‌تر شده و امروزه ساکنان ثروتمندتر و گردشگران را جذب می‌کند.

اگرچه این موقعیت ادبی همان چیزی نیست که قبلاً بوده، ساحل شمالی هنوز کافه‌های خانوادگی زیادی دارد. هنرمندان، نویسندگان، شاعران، کارآفرینان، موسیقی‌دانان، تاجران، و گردشگران را در حال استراحت در آن‌ها خواهید یافت.

مکان موردعلاقه‌ی من کافه پوچینی است که نام آن برگرفته از آهنگساز اپرای ایتالیایی است. صاحب کافه ایتالیایی است. او اغلب موسیقی اُپرا می‌نوازد و هر روز پشت میزی می‌نشیند و با دوستانش گپ می‌زند. آن‌ها گفتگوهای پرشور و طولانی به زبان ایتالیایی دارند که به موسیقی آن مکان می‌افزایند.

من اغلب به آن کافه می‌روم. معمولاً موکا می‌گیرم، میز کوچکی پیدا می‌کنم، و بعد مقالاتی برای انگلیسی بدون تلاش می‌نویسم. گاهی کمی اسپانیایی یا ژاپنی مطالعه می‌کنم. گاهی کتاب می‌خوانم. گاهی فقط راه رفتن مردم از کنار پنجره‌ها را تماشا می‌کنم. کارکنان هیچوقت از ماندن طولانی مدت من در آن‌جا آزرده نمی‌شوند. آن‌ها همیشه مهربان هستند.

در روزهای آفتابی، روی میزی در پیاده‌رو می‌نشینم، اما حالا، در زمستان، داخل می‌مانم.

اگر این فرصت را پیدا کردید که از سان فرانسیسکو دیدن کنید، به کافه پوچینی سر بزنید. در نزدیکی تقاطع خیابان‌های کلمبوس و والیهو در ساحل شمالی واقع شده‌است. حتماً کتابی از کرواک یا گینزبرگ بیاورید. بنشینید، از موسیقی اُپرا لذت ببرید و مدتی استراحت کنید. هیچ‌کس شما را مجبور به ترک زودهنگام کافه نمی‌کند.