جدی میگم، این کتاب رو باز نکن

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

جدی میگم، این کتاب رو باز نکن

اه، برگشتی. فکر میکنم برگشتی تا بابت اتفاقی که توی کتاب قبلی افتاد، معذرت خواهی کنی. خب، اگه این صفحه رو ورق بزنی، یعنی قبول میکنی که اشتباه کردی. و خیلی خیلی متأسفی. پس زود باش، ورق بزن!

عالیه! ممنون. معذرت خواهیت رو قبول میکنم. بیا با هم دست بدیم و آتش بس اعلام کنیم و این کتاب رو برای همیشه ببندیم. جدی میگم. دیگه هیچوقت صفحه هاش رو ورق نزن.

تو آتش بس رو زیرپا گذاشتی! ما با هم دست داده بودیم. باید فوراً رنگ این خیانت رو از روی دستام پاک کنم. ولی جدی میگم، لطفاً ورق نزن.

عجب… من اونقدر باهوش هستم که بدونم قراره به کجا برسیم. ببین. موضوع از این قراره. یه هیولای سبزرنگی هست که اسمش نسیه. باور کن، اصلاً دلت نمیخواد باهاش روبرو بشی. اون خشن ترین و ترسناک ترین چیزیه که تا آخر عمرت می بینی. پس جدی میگم، لطفاً ورق نزن.

ای وای! باز که ورق زدی. تو متوجه نیستی! دندون های نسی اندازه ی تخته ی موج سواریه و از چشم هاش آتیش میباره. فقط ترسناک نیست، خطرناک هم هست! جدی میگم، خواهش میکنم ورق نزن.

خیلی خب، خیلی خب… راستش رو بهت میگم. دروغ گفتم که نسی خشنه. در واقع اون دلنشین ترین هیولای دنیاست، ولی وقتی هست من مضطرب میشم. هر صفحه ای رو که ورق میزنی، باعث میشه اون نزدیک تر شه. پس خواهش میکنم، خواهش میکنم، لطفاً ورق نزن.

وای خدای من. داره نزدیکتر میشه! انگار دارن توی دلم رخت میشورن. آخ. سس رو ریختم. قطعاً تو که نمیخوای من با شلوارک کثیف با اون روبرو بشم. جدی میگم، تو که قصد نداری ورق بزنی، داری؟ اه! بازم که ورق زدی. وای. باید چی بگم؟ موهام مرتبه؟ یعنی میتونم خودمو به زور توی کت و شلوار قدیمیم جا بدم؟ خیلی خب، یه خرده تنگه، اما الآن ظاهرم مناسب شد. اون باید خیلی خوش شانس باشه که با من آشنا میشه. زود باش، الآن دیگه مضطرب نیستم پس… خواهش میکنم ورق بزن.

آآه! کی رو دارم گول میزنم؟ خیلی هم مضطربم. خواهش میکنم، التماست میکنم. باید از این کار دست برداری! وایسا ببینم… این چه بوییه؟ وای، فکر کنم بوی اونه. مطمئن باش دلت نمیخواد از این نزدیکتر بیاد. پس جدی میگم، به خاطر بینیت هم که شده، لطفاً ورق نزن.

دستم رو خوندی… درباره ی بو دروغ گفتم. نسی در اصل بوی گل آفتابگردونی رو میده که به خودش عطر زده باشه. واقعیت اینه که من به چیزای سبز آلرژی دارم. آچو! دیدی، آلرژیم داره عود میکنه. اگه نمیخوای حسابی مریض بشم، خواهش میکنم ورق نزن.

عجبا! بازم که ورق زدی! تو متوجه نیستی. من خیلی از اینکه باهاش روبرو بشم می ترسم. اگه ازم خوشش نیاد چی؟ اگه به پوست آبی رنگ مسخره ام بخنده چی؟ باید قایم شم. بیاین همه مون ساکت و بی حرکت باشیم. اونقدر بی حرکت که اصلاً نتونیم ورق بزنیم.

خدای من! بادی که از ورق زدن ایجاد شد باعث شد چیزی که روم انداخته بودم بره کنار و لو برم. یه لحظه ببخشید… “سلام، ویز.” “سلام، نسی… نسی، با من دوست میشی؟” راستش طاقت ندارم جواب سؤالم رو بفهمم. جدی میگم، خواهش میکنم ورق نزن.

لعنتی! بازم که ورق زدی. بهت گفتم ورق نزنی… وایسا ببینم، داره لبخند میزنه. “خیلی خوشحال میشم باهات دوست شم.” وای خدای من. از من خوشش میاد… واقعاً از من خوشش میاد! خیلی خب، خونسرد باش، ویز. میشه یه لحظه تنهامون بذاری؟ به عبارت دیگه، لطفاً دیگه ورق نزن.

ماوووچ!