سرفصل های مهم
کافه پوچینی
توضیح مختصر
درس اصلی
- زمان مطالعه 0 دقیقه
- سطح خیلی سخت
دانلود اپلیکیشن «زبانشناس»
فایل صوتی
برای دسترسی به این محتوا بایستی اپلیکیشن زبانشناس را نصب کنید.
ترجمهی درس
«کافه پوچینی»
پاتوق مورد علاقهی من توی سن فرانسیسکو کافه پوچینیه- واقع در محلهی نورث بیچ شهر. نورث بیچ تاریخ طویل و جالبی داره. اصالتا محلهی مهاجران ایتالیایی شهر بوده- و حتی امروزه هم آدما، کافهها، و رستورانهای ایتالیایی زیادی داره. بازیکن بیسبال معروف، جو دیماجیو، زمان کودکی توی نورث بیچ زندگی میکرد.
گرچه، معروفترین دوران محله، اواخر دههی ۵۰ و ۶۰ میلادی بود-زمانی که نورث بیچ به عنوان مرکز رنسانس ادبی سن فرانسیسکو عمل میکرد. به طور مشخص، نورث بیچ سرمنزل نویسندگان و شاعران [نسل] بیت بود.
نسل بیت سبک نو، آزاد، و بازی از نوشتن رو توسعه دادن. اونا همچنین جامعهی سنتی آمریکا توی دههی ۵۰ رو به چالش کشیدن، و به ایجاد فرهنگ لیبرال منحصر به فرد سن فرانسیسکو کمک کردن. خیلیها نسل بیت رو به عنوان پدران و مادران رنسانس فرهنگی دههی ۶۰ توی آمریکا میدونن.
در میون مشهورترین نویسندگان نسل بیت، جک کرواک، الن گینزبرگ، و گری اسنایدر بودند- که همهشون تو نقاط مختلفی در طی زندگیشون در نورث بیچ زندگی کردن.
نقطهی کانونی جنبش کتابفروشی سیتی لایتز بود- متعلق به شاعر آنارشیست، لارنس فرلینگتی. در دههی ۵۰، سیتی لایتز با منتشر کردن شعر چالشبرانگیز زوزهی الن گینزبرگ- که جامعهی عوام آمریکایی (عرف) در اون زمان رو شوکه کرد- تاریخسازی کرد.
کمی بعد، جک کرواک با کتابهاش، «در مسیر» و «ولگردهای دارما» ادامه داد- و جنبش بیت زاده شد. فرلینگتی هنوز مالک کتابفروشیه، و سیتی لایتز هنوز یک ناشر مستقل محبوبه.
و نورث بیچ، هنوز سرمنزل هنرمندان و شاعرانه، گرچه خیلی گرونتر شده و حالا دیگه ساکنین متمولتر و همچنین توریستها رو جذب میکنه. با وجود اینکه صحنهی ادبی دیگه چیزی که بود نیست- نورث بیچ هنوز کلی کافه که متعلق به خونوادههاست (بیزینس خونوادگی). شما توشون هنرمندان، نویسندگان، شاعران، کارآفرینان، موسیقیدانان، تاجران، و گردشگران رو در حال تمدد اعصاب با همدیگه مییابین.
کافهی مورد علاقهی من کافه پوچینیه، که بر اساس آهنگساز ایتالیایی اپرا نامگذاری شده. صاحب کافه ایتالیاییه. اون اغلب موزیک اپرا پخش میکنه، و هر روز سر یه میز در پشت [کافه] میشینه و با دوستاش گپ میزنه. اونا مکالمات زنده (پر شور و شوق) و طولانیای به زبان ایتالیایی برگزار میکنن، [که] به موسیقی مکان اضافه میشه.
من اغلب به اون کافه میرم. معمولا یه موکا میگیرم، یه میز کوچیک پیدا میکنم، و بعد واسه انگلیسی بدونزحمت مطلب مینویسم. بعضی مواقع یه ذره اسپانیایی یا ژاپنی مطالعه میکنم. بعضی مواقع میخونم. بعضی مواقع صرفا آدما رو در حال راه رفتن از پنجره تماشا میکنم. به نظر میرسه کارکنان هیچوقت از اینکه من مدت طولانیای میمونم نمیرنجن- اونا همیشه صمیمیان.
توی روزای آفتابی من سر یه میز تو پیادهرو میشینم، اما حالا، طی زمستون، من داخل میمونم.
اگه موقعیتی داشتید که از سن فرانسیسکو بازدید کنید، یه سری به کافه پوچینی بزنید. نزدیک تقاطع خیابونای کلمبوس و ولجو در نورث بیچ، واقع شده. مطمئن شید که یه کتاب از کرواک یا گینزبرگ [هم] میآرید. بنشینید، از موزیک اپرا لذت ببرید، و واسه یه مدت ریلکس کنید. کسی شما رو به عجله نمیاندازه.
متن انگلیسی درس
“Cafe Puccini”
My favorite spot in San Francisco is Cafe Puccini- located in the North Beach neighborhood of the city. North Beach has a long and interesting history. It was originally the neighborhood for Italian immigrants in the city- and even today it has many Italian people, cafes, and restaurants. As a kid, the famous baseball player Joe Dimaggio lived in North Beach.
The most famous period for the neighborhood, however, was in the late 1950s and the 1960s–when North Beach served as the center of San Francisco’s literary renaissance. In particular, North Beach was home to the Beat writers and poets.
The Beats developed a new, free, open style of writing. They also challenged the conservative society of America in the 50s, and helped create San Francisco’s uniquely liberal culture. Many credit the Beats as the fathers and mothers of the 1960s cultural renaissance in America.
Among the most famous Beat writers were Jack Kerouac, Allen Ginsberg, and Gary Snyder- all of whom lived in North Beach at various times in their lives.
The focal point of the movement was City Lights Bookstore- owned by the anarchist poet Lawrence Ferlinghetti. In the 1950s, City Lights made history when they published Allen Ginsberg’s controversial poem “Howl”- which shocked mainstream Americans at the time.
Soon after, Jack Kerouac followed with his books “On The Road” and “The Dharma Bums”– and the Beat movement was born. Ferlinghetti is still the owner of the bookstore, and City Lights is still a popular independent publisher.
And North Beach is still home to artists and writers, although it has become much more expensive and now attracts wealthier residents as well as tourists. Even though the literary scene is not what it used to be- North Beach still has many family owned cafes. You’ll find artists, writers, poets, entrepreneurs, musicians, businesspeople, and tourists relaxing together in them.
My favorite is Cafe Puccini, which is named after the Italian opera composer. The cafe owner is Italian. He often plays opera music, and every day he sits at a table in the back and chats with his friends. They hold long animated conversations in Italian, adding to the music of the place.
I go to that cafe often. I usually get a mocha, find a small table, and then write articles for Effortless English. Sometimes I study a little Spanish or Japanese. Sometimes I read. Sometimes I just watch the people walk by the windows. The staff never seems to mind that I stay a long time- they are always friendly.
On sunny days I sit at a table on the sidewalk, but now, during the winter, I stay indoors.
If you get a chance to visit San Francisco, stop by Cafe Puccini. Its located near the intersection of Columbus and Vallejo streets, in North Beach. Be sure to bring a book by Kerouac or Ginsberg. Sit, enjoy the opera music, and relax for a while. No one will hurry you.
مشارکت کنندگان در این صفحه
تا کنون فردی در بازسازی این صفحه مشارکت نداشته است.
🖊 شما نیز میتوانید برای مشارکت در ترجمهی این صفحه یا اصلاح متن انگلیسی، به این لینک مراجعه بفرمایید.